مقالات مرتبط

رقص نور در گذر زمان: سفری به تاریخچه ی شمعدان


رقص نور در گذر زمان: سفری به تاریخچه ی شمعدان

از اعماق غارها تا کاخ‌های مجلل، از طلوع خورشید تا غروب ماه، شمعدان‌ها همواره یار و همراه بشر بوده‌اند. 

نغمه‌ی خاموش شعله‌ها در آغوش فلز و سفال، نغمه‌ای از تاریخ، فرهنگ و هنر را زمزمه می‌کند.
در اعصار پیشین، شعله‌های آتش بر روی سنگ‌ها و سطوح صاف می رقصیدند و تاریکی را به روشنی بدل می‌کردند. 
 

اما بشر خلاق، با ذوق و سلیقه‌ی خود، شمعدان را آفرید تا نور را در قالبی زیبا و کاربردی مهار کند.

مصریان باستان از پاپیروس و فلز برای ساخت وسیله ای برای قرار دادن روغن شمع در آن استفاده می‌کردند. 

 

یونانیان و رومیان باستان نیز از روغن دان های فلزی و سفالی در  خانه‌های خود بهره می بردند. ضمن آنکه همواره بخاطر قداست نور و روشنایی، همواره در معابد باستان، آتش مقدس در آتش دان ها با شدت زیادی مراقبت و محافظت می شد تا مبادا آتش مقدس لحظه ای به خاموشی گراید.

ازینرو همواره در طول تاریخ، آتش دان ها از قداست بالایی برخوردار بوده اند و علاوه بر روشنایی، دارای وجهه ی معنوی و روحانی بوده اند.

 

تا اینکه در قرون وسطی، و عصر رنسانس، این روغن ها به شمع ، و روغن دان ها  و آتش دان ها به شمعدان‌ها تبدیل شدند.

 

 در اواسط قرون وسطی، شمعدان ها کم کم یک شخصیت لاکچری پیدا کردند و از سوی دربار و مقامات حکومتی، برای پاپ و مقامات اعظم کنیسه و کلیسا،شمغدان  های طلا و جاشمعی های از جنس نقره هدیه می فرستادند.

 

کلیسا و اماکن مذهبی در این دوزان به گنجینه ای از شمعدان هایی تبدیل شدند که ااز فلزات گرانبها و از طلا و نقره ساخته می‌شدند و اینگونه بود که نمادی از ثروت و قدرت پیدا کردند.

 

در این دوره بود که شمعدان‌ها به اوج ظرافت و زیبایی خود رسیدند. هنرمندان با ظرافت تمام از فلزات، شیشه و کریستال برای خلق شاهکارهایی استفاده می‌کردند که نه تنها نور را به ارمغان می‌آوردند، بلکه زینت‌بخش منازل اشراف، اماکن مذهبی و کاخ‌ها بودند.

 

در مشرق زمین نیز، شمعدان‌ها با الهام از هنر و فرهنگ شرقی ساخته می‌شدند. از فلزات ظریف مانند برنج و مس، شیشه‌های رنگی و کاشی‌های لعاب‌دار برای خلق شمعدان‌های ایستاده و بزرگی استفاده می‌شد که فضایی گرم و صمیمی را به ارمغان می‌آوردند.

 

امروزه، شمعدان‌ها در اشکال و اندازه‌های مختلف و از جنس‌های متنوعی مانند فلز، شیشه، سرامیک، چوب و ... ساخته می‌شوند و به عنوان عناصر دکوراتیو ، زیبایی و گرما را به فضای پیرامون می‌بخشند.

 

شمعدان‌ها در طول تاریخ، نقشی نمادین نیز داشته‌اند. در بسیاری از فرهنگ‌ها، آنها نمادی از نور، امید، ایمان و عشق هستند. 

در مراسم مذهبی و جشن‌ها، از شمعدان برای ایجاد فضایی روحانی و معنوی استفاده می‌شود.

 

شمعدان‌ها، با قدمتی دیرینه و نقشی نمادین، همواره یار و همراه بشر ، در تاریکی ها و ظلمت ها بوده‌اند و نغمه‌ی خاموش شعله‌ها را در آغوش خود زمزمه کرده و برای ما قصه‌ای از تاریخ، فرهنگ و هنر را روایت می‌کنند.